08-06-2018
De recente bijstandscijfers van het CBS laten een tweedeling zien. Een spectaculaire daling bij de groep 27-45 jarigen, tegenover een blijvende stijging in de groep boven de 45 jaar. KBO-PCOB kent de verhalen erachter: “Wie langer werkloos is en ouder is dan 55 jaar, heeft zelfs in de huidige economie blijkbaar nauwelijks kans op werk”, aldus directeur Manon Vanderkaa. Een verloren generatie dreigt, met grote gevolgen.
‘Aantal mensen in de bijstand daalt verder’, kopt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Dit mag dan zo zijn voor de jonge helft van Nederland, het dekt niet de lading voor de 45-plussers. De daling in de groep tussen de 27 en 45 jaar is 11,8%. Maar bij de oudste groep stijgt het aantal bijstandsuitkeringen nog steeds met 2,3% ten opzichte van dezelfde periode in 2017. Het CBS lijkt voorbij te gaan aan de tendens bij de meerderheid van de huidige bijstandsontvangers. 45-plussers vormen immers ruim de helft van het aantal bijstandsgerechtigden nu.
Pijn nog groter bij 55+
Wie dieper in de cijfers duikt, ziet dat van de oudere groep bijstandsgerechtigden bijna 36% langer dan drie jaar van een bijstandsuitkering leeft. Het CBS geeft (nog) niet de cijfers van de groep van 55-66 jaar. “KBO-PCOB weet dat juist in die groep de pijn zit. Het gaat hier om mensen die werkloos zijn, arbeidsongeschikt, of een combinatie daarvan.” Zo stroomt maar liefst 71% van de mensen boven de 55 jaar na afloop van de WW-uitkering niet door naar werk. Ook stijgt de aanspraak op een bijstandsuitkering voor oudere werklozen en arbeidsongeschikten: de IOAW met 151% en de IOW met 729% sinds 2012. De langdurige armoede is in Nederland het grootst bij de groep tussen de 55 en de 66 jaar.
KBO-PCOB wil dat de politiek erkent dat er een tweedeling is in de bijstand: forse daling bij jongeren tegen een blijvende stijging van ouderen. Manon Vanderkaa: “Veel vijftigers en zestigers kunnen en willen dolgraag weer aan het werk! Daarom is er nog veel meer inzet nodig op maatwerk-begeleiding van oudere werklozen. Daarnaast moeten we het vangnet intact houden voor de groeiende groep bijstandsontvangers boven de 55 jaar. Interen op je spaargeld of schulden maken na je 55e is niet verstandig als er nog jaren komen waarin je zorgkosten stijgen. En bovendien: je pensionering bereiken moet een mijlpaal zijn omdat je een prachtige nieuwe levensfase ingaat, niet omdat je na jaren vruchteloos zoeken naar werk eindelijk weer een redelijk inkomen hebt.”
